Ankara'dan...

Merhabalar. Biz Ankara'dayız oğluşumla. 1 hafta oldu geleli. Ancak fırsat bulduk yazmaya. Biriken işler, doktor kontrolleri ve alışveriş derken koşturmacalı bir tatil oldu bizimkisi. Babamız çalışıyor o yüzden bizimle gelemedi. Oğluşumla otobüse bindik ve geldik dedesinin yanına. Otobüste çok akıllı durdu oğlum. 2. binişi bu. İlkinde gece yolculuğu yaptığımızdan uyumuştu çoğunlukla. Pek farkında değildi. Bu sefer gündüz yolculuğu yaptık. Etrafı izleye izleye geldik. Ve bir de çizgifilmleri. Otobüsün televizyonunda film izlemek çok hoşuna gitti Eymen'ciğimin. Şimdi bindiği tüm araçlarda "televizyon var mı anne ?diye soruyor.


Yalnız geldik geleli hava buz gibi. Kar, kış, kıyamet Ankara'da. Bu halden en çok çocuklar memnun tabii. Oğluşum kuzenleriyle bol bol kartopu oynadı.


İlk sinema filmine de gitti tatlım. Hem de 3 boyutlu...Neşeli Ayaklar 2...






Uzun bir süredir yurt dışında olmamız hasebiyle sinemayla tanışamamıştı Eymen. Teyzeleri ve kuzenleri ile birlikte Eymen'imi "Neşeli Ayaklar 2" filmine götürdük. Öğlen uykusuna denk gelmesi biraz şanssızlık oldu ama filmin başını ve sonunu izleyebildi gene de. Film başladıktan kısa bir süre sonra eniştesinin kucağına bırakıverdi kendini. Filmin sonuna doğru da uyanamış ve izlemiş neyse ki. Yavrular içeride eniştelerinin eşliğinde filmi izlerken biz de 3 bacı kız kıza gezdik alışveriş merkezinde.
Bu arada babasını çok özledi Eymen. Geldiğimizden beri babasıyla konuşmuyor. (Bizimle gelmediği için küstü galiba.:) ) Uykusu geldiğinde kısa süreli bir baba krizi tutuyor. Babamı istiyorum diye tutturuyor. Sonra oyalanınca unutuyor yaramaz.
Az kaldı zaten. Çarşamba gübü Allah'ın izniyle evimize döneceğiz.
Bizim gibi tatilde olan herkese iyi tatiller diliyoruz. Yolunuz açık olsun. Sevgiyle...

İlk Karnemiz.:)

Oğluşum, uzun sürecek eğitim hayatının merdivenlerinden hızlı adımlarla ilerlemeye başladı ve ilk basamağını başarıyla tırmanarak ödülünü aldı, bizi de ödüllendirdi. İlk karnemizi ve gelişim raporumuzu aldık geçen hafta. Ben tabi ki kendi miniklerime karne vermekle meşgul olduğum için, oğlum karnesini almaya babasıyla gitti. Hepsi "Çok başarılıyım" gülücükleriyle dolu bir karnemiz var.Kuzucuğum karnesini alır almaz beni aradı ve "Anne, tarnemin hepsi pekiyi."dedi. Ben de eve gittiğimde oğluşumu tebrik ettim ve en çok sevdiği çutta (çikolata) ile ödüllendirdim kuzumu.

Tarifi anlatılamaz bir mutluluk. Bütün gün karnesini elinden bırakmadı kerata. "Anne ben otuldan tarne almıştım de mi?" dedi durdu.
Bizi böyle güzel bir şekilde onurlandırdığın için çok teşekkür ederim anneciğim. Umarım hep böyle başarı dolu bir hayatın olur.

Seni çok seviyoruz oğlum.:)

***Bunlar da oğlumla birlikte, benim incilerime karne hediyesi olarak hazırladığımız kelebek şekerlerimiz. Eymen'in de emeği çok. Çiçeklerimi şekilli delgeçle delerek oğlum hazırladı ve ilk şekeri de kendi kaptı tabiiii. Ellerine sağlık kuzum...

Tospamın İlk Özgün Çalışması...

Oğluşum eli kalem tutmaya başladığından beri çeşitli yönlerde karalamalar yapardı. Bu karalamalar zamanla yerini renklerle boyamalara,resimleri boyamalara ve hatta sınırlarıdan taşırmadan boyamaya kadar ilerlemişti. Ta ki bu akşama kadar.



Akşam olay şöyle gelişir:
"" Eymen annesinin kağıtlarından birine sulanır ve alır. Kalemini de tabi. Başlar koltukta kendi kendine kâğıda (ve koltuğa)birşeyler çizmeye. Daha öncesinden alışkın olunduğu için anne pek ilgilenmez bu çizimle. Kendi kendine çizsin der bu sefer. Fakat bu defa başkadır. Oğluş anneye dönüp:"Anne bak ben tendimi yaptım." diyene kadar. Anne kafasını çevirir ve tam bir şok....""
Gözleri, burnu, ve kafasının yuvarlağı olan bir yüz. Oğuşum yuvarlak çizmeye bile yeni yeni başlamışken,bir çocuk kafası çizebilmesi beni hem şaşırttı, hem sevindirdi açıkçası biraz da duygulandırdı. Üstelik saçlarını bile yapmış kuzum. Büyüdüğünü bu kadar net görebilmek çok güzeldi.
Oğluşumun İlk Özgün Çalışması (Kendi resmi)

Oğluşum resmini babasına gösterdi. Diyaloğumuz aynen şu:
B:-Oğlum ne yaptın? Fil mi çizdin sen?
E:-Hayır baba. Ben tendimi çizdim. Eymen bu Eymennnnn.
:)
Oğlum daha sonra bizim resimlerimizi de çizdi. Çok güzeldi. Ellerine sağlık oğluşum.
Beni çizdiğinde bir de resmimi gösteriyor bana. "Dur azını da çiziyim. Anne bunlar taş taş "diye diye çizdi oğlum beni. (Gözlerin yanında iki küçük yuvarlak çizmiş. Benim kaşlarımı.):)
Oğluşum büyüyor dostlar... Sevgiler...