Merhabalar. Bugün yine keyifli bir hafta sonu gezmesi oldu Eymen için. Oğlumun yaşamındaki yeni ilkleri paylaşacağız sizinle. Bugün Kosova'daki Eulex Türk Kontenjan Polisinin her yıl düzenlediği uçurtma şenliğine katıldık önce. İki haftadır hava muhalefeti nedeniyle erteleniyordu. Nihayet bugün yapıldı. Geçen sene oğluşum uçurtmayı tanıyamayacak kadar küçük olduğundan gitmemiştik ama bu sene katılalım dedik. Uçurtmamızı aldık ve çıktık meydana. Gökyüzü ayyıldızlı ve taraftar renkli uçurtmalarla dolmuştu. Elinden kaçıranlar mı dersiniz, başkasının uçurtmasına takılıp kopanlar mı. Özgürce uçuyorlardı gökyüzünde. Oğlum da babasıyla beraber ilk defa uçurtma uçurdu. Benim de ilk uçurtma deneyimim oldu bu aslında. ( Şimdiki çocuklar gerçekten çok şanslı.) Ancak Eymen, uykusunun gelmesi nedeniyle tahmin ettiğim kadar istekli olmadı doğrusu. Biraz uçurtma ile ilgilendikten sonra yeşilliklerde gezmeye ve arkadaşı Belinay'la top oynamaya başladı. Zeynep ve Betül ablalarımız da uçurtmadan sonra papatya toplayarak güzel bir taç yaptırdılar annelerine. Günün kleopatrası onlar oldu. Bayağı eğlendik. Eymen'imin uykusu iyice bastırınca ve pek de kimse kalmayınca oradan ayrıldık. Organizasyonu düzenleyen Türk Polisimize tekrar teşekkürlerimizi iletiyorum buradan. Gerçekten güzel bir şenlik oldu.
Akşamüstü ise arkadaşlarımızla yakındaki bir at çiftliğine gittik. Eymen atları çok seviyor. Orada yakından görünce de yine "ooooo" demeye başladı. Biraz atlara bakıp, etrafı gezdikten sonra görevlinin getirdiği ata bindik. Eymen'i ilk başta kendi başına oturtup gezdirmek istedik. Tabi babası ve ben yanlardan tutacaktık. Ama Eymen atın üstüne binince başladı ağlamaya. Eyvah korktu bir daha binmek istemeyecek dedik ama şükür ki öyle olmadı. Babamız bir iki tur attıktan sonra Eymen'i de önüne oturttuk. Bu sefer çok keyifle oturdu ve bana el salladı. Atın üstünde gerçekten çok mutlu ve çok tatlı görünüyordu.
Eymen ve arkadaşı Belinay dekor halinde duran at arabasına tırmanıp durdular. Biz de oturttuk tabi. Dizginleri bile ellerine aldılar hemen. İleride iyi bir at binicisi olurlar umarım.
Daha sonra ben de denedim ata binmeyi. İlk defa at bindiğim için ben de biraz tedirgin oldum ama sonra alıştım. Allah'tan sakin bir attı. Bize kızıp üstünden atmaya falan kalkmadı yani.
Eymen'in Zeynep ablası da ata binmeyi çok sevdi. İkisi de babalarıyla birlikte epey turladılar at üstünde. Bundan sonra sık sık gideceğimiz bir yer oldu at çiftliği. Sık kullanılanlara ekledim bile :)
Çocuklarımıza yeni ve olumlu yaşantılar kazandırmanın mutluluğuyla evimize döndük.
Akşamüstü ise arkadaşlarımızla yakındaki bir at çiftliğine gittik. Eymen atları çok seviyor. Orada yakından görünce de yine "ooooo" demeye başladı. Biraz atlara bakıp, etrafı gezdikten sonra görevlinin getirdiği ata bindik. Eymen'i ilk başta kendi başına oturtup gezdirmek istedik. Tabi babası ve ben yanlardan tutacaktık. Ama Eymen atın üstüne binince başladı ağlamaya. Eyvah korktu bir daha binmek istemeyecek dedik ama şükür ki öyle olmadı. Babamız bir iki tur attıktan sonra Eymen'i de önüne oturttuk. Bu sefer çok keyifle oturdu ve bana el salladı. Atın üstünde gerçekten çok mutlu ve çok tatlı görünüyordu. 
Eymen ve arkadaşı Belinay dekor halinde duran at arabasına tırmanıp durdular. Biz de oturttuk tabi. Dizginleri bile ellerine aldılar hemen. İleride iyi bir at binicisi olurlar umarım. 
Daha sonra ben de denedim ata binmeyi. İlk defa at bindiğim için ben de biraz tedirgin oldum ama sonra alıştım. Allah'tan sakin bir attı. Bize kızıp üstünden atmaya falan kalkmadı yani. 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder